Królewski dzień

Środa, 17 sierpnia 2016 · dodano: 09.10.2016 | Komentarze 0

To chyba szczytowa forma. Cztery swoje rekordy pobiłam, a przy okazji trzy zjazdowe KOM-y wśród dziewczyn zrobiłam. 
1. Czerwonym na Grodziec podjechałam w 46:09. To jest trudny podjazd - średnie nachylenie terenu to 7%. Jestem zadowolona, bo pierwszy raz tędy trwał ponad godzinę.
2. Zjazd z Grodczyna - 1:47. Tutaj jestem 6 z 39 facetów i pierwsza wśród dziewczyn. Tyle, że ze Strawą zjechało tędy raptem dwie laski, więc trochę słabo. No ale tędy  w ogóle mało która dziewczyna się zapuszcza. Nachylenie terenu na odcinku 500 m to 20%, więc zjazd wypasiony, choć krótki.
3.Zjazd zielonym szlakiem z Orlicy - 3:59, czyli 1,2km o nachyleniu -12%. No i tutaj zjechało jeszcze 6 dziewczyn, więc KOM namacalny.
4. Zjazd od Jelenia do Zimnych Wód - nie jest to najbardziej popularny szlak na świecie, więc  nietrudno na nim coś wywalczyć. Niemniej jednak ogółem jestem druga, więc spoko.
Pokaż trasę GPSwię

Czerwonym z Orlicy

Sobota, 21 maja 2016 · dodano: 25.05.2016 | Komentarze 0

Nie jet źle. 

Grodczyn - odruchowo rozejrzałam się za okuarami - hahaha.

Zjazd z Grodźca już nie jest taki straszny. Właściwie poza duuuużą stromizną (ok. 20% nachylenia terenu) ścieżka jest czysta, gładka i nieskomplikowana. A jednak do dziś pamiętam swoje trzęsące się kolana po pierwszym zjeździe z niego. Dojazd do Zieleńca i Kamienia Rubartscha, potem na Orlicę i stamtąd .......... sens dzisiejszej wycieczki CZERWONY  SZLAK  Z  ORLICY.  Raany, jaki on jest cudny i jak bardzo się cieszę z KOM-a akurat tutaj. Zwłaszcza, że  wśród 30 osób ogółem jestem szósta. Ekstra. Pokaż trasę GPS

Taszów - Brzozowie

Poniedziałek, 11 kwietnia 2016 · dodano: 14.04.2016 | Komentarze 0

Powiedzmy, że standardowa trasa na początek sezonu.


Cieszy mnie też, że robiąc na jednym wypadzie 850 w pionie zmęczyłam się, ale nie umarłam - jak to było w zeszłym roku o tej porze.
Pokaż trasę GPS

Pstrągi i łatki, czyli wyprawa detektywistyczno-kulinarna

Sobota, 8 sierpnia 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 2

Muszę znowu pooszczędzać kolano, więc dojazd do Zieleńca zafundowałam sobie cyklobusem. Bogdan wybrał dojazd rowerowy, tak jak i Ania z Tomkiem. Stąd każde z nas będzie miało zupełnie inny dystans i przewyższenia z tej samej wycieczki.

A w oczekiwaniu na resztę ekipy:


Miejsce zbiórki.


W końcu docierają:


Ruszamy razem na pierwszą posiadówkę tego dnia - Orlicę.

Dokonaliśmy wpisu w księgę pamiątkową, wznieśliśmy toast za spotkanie, ze śmiechem odmówiliśmy Czeszce sprzedaży piwa (z powodu jego braku) i ruszyliśmy w kierunku czerwonego zjazdu do Oleśnic. Na bicie rekordów prędkości w  zjeździe dziś się nie nastawialiśmy, ważniejsze były wrażenia Ani i Tomka ze zjazdu.





Zaliczamy Ostrużnik i uwieczniamy to zdarzenie .......

.....choć  nie wszyscy tego chcą. Hihihi

Więc fota z tajniaka:

Docieramy do łąki nad Oleśnicą, która baaardzo przypomina Machowskie Konciny. I tak samo świetnie się po niej leci.

Ania za szybko zjechała za Bogdanem, więc na fotkę "w locie" nie zdążyła się załapać. Za to my z Tomkiem owszem.

Wysuszone przez temperaturę gardła pragnęły pi.....cia, więc w Oleśnicy odbyły się poszukiwania wodopoju - niestety bezskuteczne. W związku z tym, pocisnęliśmy do Lewina, zaliczając po drodze ciekawostki:
Obrazarnia - tak się to nazywa. Jak ktoś ma fantazję, pustą ścianę w domu i kasę, to  może się zaopatrzyć w jakiś widoczek.

Kawałeczek maratonu Sudety MTB challenge, ostatnio przez nas odkryty i bardzo ciekawy, jako nieasfaltowy dojazd do Lewina.

W końcu wodopój się znalazł i na rynku w Lewinie zrobiło się całkiem przyjemnie. Nasiadóweczka numer dwa.

Powrót na żółty szlak do Jawornicy, w kierunku Zielonego Ludowego, imienia zgubionej Ani i po podjeździe.....
Nasiadóweczka numer trzy:

No i zaczął się podjazd oraz początek przymusowej nasiadóweczki numer cztery, o czym jeszcze nie wiedzieliśmy.

A początek zaczął się od ....... ssssssyk, czyli znajomy już od dłuższego czasu dźwięk zwiastujący pompowanko. To był też początek dochodzenia detektywistycznego, co jest nie tak z tylnym kołem w Nervie.
Na szczycie Ludowej już nie dało rady jechać, więc stop. No, w takim miejscu to ja jeszcze nie robiłam nasiadówki, więc? Więc zostaliśmy ciekawostką na krajowej ósemce. A panowie zmienili się w detektywów i zaczęli poszukiwania przyczyny zbyt częstych ostatnio kapci.

Po założeniu dwóch łatek na dętkę i trzeciej na przeciętą oponę w końcu winowajca się znalazł: zagięta taśma na obręczy koła - to ona cięła każdą gumę, jak popadnie. Opona to już inna sprawa.

No i gdy już posiedzieliśmy, popracowaliśmy (hihi - niektórzy), czas w drogę. I najlepsze jest to, że po przejechaniu kilku kilometrów wszyscy zrobili się na tyle głodni, że pstrągi w Herbergerówce nie mogły zostać przez nas pominięte. Więc? Więc przystanek numer pięć.

I tu zdjęcia mi się skończyły - może pożyczę od Ani i Tomka, jak już je zamieszczą. :)

Mniej więcej zaczęliśmy wracać na szlak, pokazywany przez tracka ryjkowego i ze Słoszowa obraliśmy terenowy kierunek na Sekstans.


Tutaj nasze drogi znów się rozjechały i my z Bogdanem pomknęliśmy w stronę domu przez Karłów - ja do końca asfaltem, Bogdan jeszcze przez czerwony szlak z Lelkowej.

Udana i wesoła była to wyprawa i cieszę się niesamowicie z tego spotkania. W sumie dobrze, że było więcej pitstopów, bo jadą ciągiem nie wiem, czy moje kolana by wytrzymały. Ale teraz będzie chwilowa przerwa od jeżdżenia. Nie w smak mi to, ale trudno.

Pokaż trasę GPS

Taszów Brzozowie

Piątek, 24 lipca 2015 · dodano: 29.07.2015 | Komentarze 2

Tak mi się chciało i nie chciało wyjeżdżać. Tym bardziej, że wieczorem mieli do nas zawitać kuracjuszka z wczasowiczem, bo w końcu Kudowa to miasto uzdrowiskowo-turystyczne. :) A klimat tu działa cuda. Hihi.

Natury jednak nie przeskoczysz i jak jesteś babą, to masz czasami przerąbane. Już w połowie drogi zaczęłam marudzić, że mi się nie chce, że nie mogę podjechać i wszystko mnie boli. Tak więc po terenowym dojeździe do Lewina i asfaltowym podjeździe do Taszowa, skierowaliśmy się w kierunku Brzozowia - żółtym szlakiem, a potem znowu asfaltem.

Taki kompromis między chce mi się i nie chce.

Pokaż trasę GPS

Pasterka-Grodziec-Cihalka

Niedziela, 19 lipca 2015 · dodano: 23.07.2015 | Komentarze 0

No, wreszcie konkretniejszy dystans tego roku.
Potowarzyszyliśmy w tej wycieczce Ani i Zibiemu, którzy robili kilkudniowy objazd Kotliny.
I choć asfaltu było wiele tym razem, to dla terenu też się miejsce znalazło.

Pokaż trasę GPS

Taszów - Ceska Cermna

Piątek, 10 lipca 2015 · dodano: 14.07.2015 | Komentarze 0

Gonienie króliczka. Tym razem króliczkiem byłam początkowo ja. Bogdan dwa razy wracał do domu, raz po inne buty, raz po inny rower. Ja parłam do przodu. Dogonił mnie w Taszowie i role się zmieniły - teraz króliczkiem był on. Po Borowej kierunek: Pogórze Orlickie i niebieską rynną zjazd w kierunku Pekla. Ale tam nie na Peklo tylko w kierunku Brzozowia skręciliśmy. Potem asfaltem do domu.

Pokaż trasę GPS

Uparta jestem czyli Grodziec numer 3

Piątek, 26 czerwca 2015 · dodano: 28.06.2015 | Komentarze 0

Trylogii pt.: "Grodziec" ciąg dalszy.

Pan Hilary - czyli Grodziec numer 2

Czwartek, 25 czerwca 2015 · dodano: 28.06.2015 | Komentarze 0

Atrakcje z Ryjkiem zakończyły się jeszcze jedną, o której nie pisałam w poprzednim wpisie: zgubiłam na Grodźcu okulary. Właściwie analizując zdjęcia Ryjka domyśliłam się gdzie je mogłam zostawić, więc postanowiłam po nie wrócić. Wiadomo nie od dziś, że w towarzystwie szuka się efektywniej, więc wytargałam Wojtka na poszukiwania.

Zaznaczam, że od zguby minęły 4 dni  !!!!

Na Grodziec wyruszyliśmy przez Dańczów - czerwonym szlakiem, a tak dla uatrakcyjnienia dojazdu. Trudno było oczekiwać, że po kilkudniowych opadach będzie sucho i oczywiście nie zawiedliśmy się. :)


Motywacja była silna, więc i podjazdom dałam radę. Przez prace leśne  błotne spa dla bikera i bika gwarantowane - jak ktoś lubi, to polecam. Na szczycie porzuciłam rower i rzuciłam się w krzaki. Wojtek dzielnie mi sekundował. W krzakach niestety nic. Więc na polankę.
I .........

SĄ !!!!!! Po czterech dniach i wizycie quadów - przeżyły i czekają na mnie!!!!

No więc zdjęłam normalne patrzałki i założyłam odnalezione rogelli, a tamte schowałam do plecaka.
Zadowolona jak nigdy orzekłam, że nie ma to jak fuks i pełna szczęśliwości zarządziłam powrót czerwonym szlakiem w kierunku Homola. W końcu nie po to się tu drapałam, żeby potem lajtem zjeżdżać.

Zjechałam bez problemu, choć przyczepność była słaba, tak ubłocone były koła. Na dole skierowaliśmy się w prawo, na Leśną. Pierwszy raz jechałam tą drogą i tej akurat nie polecam, bo wygląda obecnie tak:


Za to widoki na Leśnej wiele wynagradzają:

No i zakończenie byłoby przeszczęśliwe, gdyby nie fakt, że w domu okazało się, że jednak tylko mi się wydawało, że okulary korekcyjne chowam do plecaka. Klops i większa strata, niż rogelli. Za późno, żeby tam wracać, więc pozostaje mieć nadzieję, że na drugi dzień jeszcze tam będą, skoro te były po czterech dniach. Nie ma innej opcji, tylko jak najszybciej - niezależnie od pogody - jechać na Grodziec po raz trzeci.

Atrakcje w Górach Stołowych - z Ryjkiem

Niedziela, 21 czerwca 2015 · dodano: 21.06.2015 | Komentarze 3

No i się zadziało.
Pokaż trasę GPS